من از این روزهـــای پــوچ و محنت بــار  بـیزارم

و حتی از همین جـــان کنــدن اشعـــــــــــار بیزارم

چنـــان ماهی میـــان تنگ خود سر در گـُم خویشم

از ایـن چرخیـــدن پیوسـته در تکــــــــــرار بیزارم

هجوم خاطـــــــراتت را به قلب خویــــش می بندم

من این سویم،تو آن سویی،از این دیـــوار بیزارم

نبــودی تو، نخـــواهی بود،اصــلا ًهیچ،هیچ ِهیچ

نمی دانـم چـــــرا امّـا از این اِنکــــــــــار بـیزارم

تو باید با...ومن باید...وباید بعد از این هرگز...

نمی خواهم"نباید"، من از این اجبـــــــار بیزارم

 پـــریـدن را نمی فـهــــمم وبــودن را بـدون تــــو

از این دنیـــــای بی تــو بــر ســـرم آوار بیـزارم

ممنونم از همه کسایی که به من همیشه لطف داشتن و دارن

پ. ن ۱-  شعر رو تازه نوشتم روش زیاد کار نشده

پ.ن۲ـ   اگر جایی ایراد داره حتما به من گوشزد کنید