شرح سیب

عذرخواهم اگه دیر به دیر آپ میکنم.

اما قول میدم که انشالله هفته ای یکبار آپ داشته باشم

ای ابرِ سردکوشِ زمستان! در کیسۀ دریده چه داری؟

باز آمدی چه سرب و چه سنگی بر شهر بی سپیده بباری؟

ای ماه محرم شب این شهر! یک دم نقاب ابر برافکن

تا شهریان خفته به یخ را در کوچه و گذر بشماری

یخ بسته شد نفس به گلو هم، خون کسان به کوچه و جو هم

آن سویِ کوهِ ساکت و سنگی، ای آفتاب! گرمِ چه کاری؟

کودک نشست و اسپک چوبی سوزاندۀ اجاق تهی شد

مردان هنوز بر سر چالش، مردان هنوز گرم سواری

گفتند ((برف شعر سپید است، یا نقل آستانۀ عید است

اینها به یُمن خون شهید است)) زن گفت ((خون شوهرم، آری! ))

می گفت ((جای برف چه می شد ای آسمان! ستاره بپاشی

تا یک بغل ستاره بریزم یک امشبی میان بخاری

تا یک بغل ستارۀ روشن مرگ لجوج را بفریبد

تا خواب نان گرم ببینند این کودکان خفته به خواری

تا خواب روز عید ببینند، تصویر یک شهید ببینند

در جشنِ بی سرود گل سرخ، در دشتِ لاله های بهاری))

رفتار سرد برفِ شب و روز، برخورد گرم سربِ نهانسوز

این است تا رسیدن نوروز تقدیر شهر سوخته، باری

محمد کاظم کاظمی (آبان 1375)